شماره دوم
- سر مقاله
شان
فاضلی
چالش های
جهانی پیرامون
بحران کمبود
آب
بنا
بر آخرین
مطالعات
علمی، پیش
بینی می شود
که تا سال 2080 میلادی
ممکن است
تقریبا نیمی
از مردم جهان
با خطر کم آبی
و یا حتی بی آبی
مواجه شوند.
بنا
بر نظریه
پروفسور وانگ
از دانشگاه
ملی سنگاپور،
تغییر و تحول
ها در هوا و
گرمایش زمین،
باعث اختلال
در نظام تبخیر
و تبدیل آب در
سطح جهان
گردیده که
پدید آورنده
ی طوفان های
سهمگین و نا
متعارف، خشک
سالی و یا سیل
های
نابودکننده و
خانه برانداز
میشود که
نهایتاً
دسترسی به آب
آشامیدنی را
در جهان مشکل
تر می سازد.
پروفسور
وانگ این موضوع
را یک حادثه
عادی تلقی نمی
کند و می گوید
که با توزیع و
مصرف نامناسب
آب آشامیدنی
مورد نیاز
روزانه در
سراسر جهان،
معضل کم آبی
را تا سال 2050
برای حدود 2
بیلیون نفر و پس
از آن تا سال 2080
برای حدود 5/3
بیلیون نفر
ایجاد خواهد
کرد.
بحران
کم آبی و بی
آبی بخصوص در
مناطق روستا
نشین، کوچ و
مهاجرت
اجباری
میلیونها نفر
را به شهرهای
نزدیک محل
سکونتشان
موجب می گردد.
در مواردی نیز
دیده شده که
چنانچه آن
مردم به این
کوچ اجباری تن
در ندهند،
ناچار به
پیمودن راههای
طولانی برای
دسترسی به چند
گالن آب
آشامیدنی می
باشند که در
دنیای امروز
کاریست وقت
گیر .
فاجعه
زیست محیطی در
نقاطی چون
خلیج مکزیک ،
خلیج فارس و سواحل
آلاسکا- قطع
درختان
جنگلی، و
تولید بی رویه
گازهای گلخانه
ای توسط خودروهای
عمومی و شخصی
و کارخانجات
، ناقوس خطر
نابودی اتمسفر
زمین و اختلال
در بازیافت آب
های زمینی و
زیرزمینی را
به صدا در آورده
است.
مساله
کمبود آب، یک
مشکل ناحیه ای
و یا اقلیمی
نیست و باید
به چشم
بیماری به آن
نگریست که
نیازمند
تیمارداری و
همکاری همه
شهروندان
جهان، اعم از
فقیر و غنی
است و تمامی
کشورهای
توسعه یافته
وصنعتی، در
حال توسعه ،
توجه ویژه ی
خود را باید
به آن معطوف
کنند.
بطور
خلاصه،
گرمایش زمین
عاملی خواهد
بود در اختلالات
جوّی، که با
ایجاد
خشکسالی در
یک منطقه و سیل
و طوفان در
محلی دیگر، آلودگی
هائی را به
دنبال خواهد
داشت که در
سال های متمادی،
باعث نابودی
نسل های
جانوران و
گیاهان می
گردد و کمبود
آب آشامیدنی را
در سراسر جهان
به تعجیل می
اندازد.